To ,znowu ja! Chciałabym pokazać wam fragment jednego z moich opowiadań.Ok ,oto i ono 

Stała,tam na pełnym bezdrożu ,wpatrując się w  szarą pustkę złudzeń,która zaś malowała swe odbicie na twarzach innych bez istotnych dusz.
Nie wiedziała cóż ma poczynić,jego imię wzbudzało w niej odrazę,kiedy tylko pomyślała iż nawiązywała z nim jakąkolwiek  formę kontaktu ,jej oczy zaczynały wylewać troski.
Lecz, on był dla niej kimś więcej,on był dla niej poczuciem bezpieczeństwa,poczuciem wiecznej beztroski.Dawał jej radość z dotyku,lecz ona pragnęła czegoś więcej ,jej zamiary względem jego były większe niż nawet ich wspólna nienawiść.

No,to by było na tyle.Nie czekam na multum komentarzy,ale jak by wam  się podobało,lub nie to piszcie co mam zmienić.